Cowslip
In this time between August- October there are a lot of produced Cowslip and sale on the market street thai style street foods local.
My home in the surround the jungle forest tropical fruit and vegetable. it was easy to come out owner Cowslip vegetable.
Cowslip was grow-up creep up to the big tree general.
I'm not found Cowslip in the wild of myself. A woman person in the village who search out and walk hawk her vegetable on the front house evening time.
we could eat Cowslip to baby age which covered light green and crispy when you chew and the favor super sweet taste
วันนี้ได้ผักสลิดมา เห็นเป็นลูกแบบนี้อย่าเรียกว่าผลไม้น่ะคะ คนไทยอีสานเรียกผักสลิดกัน ยายกับสามีแก่ๆในหมู่บ้านไปหาด้วยตัวเองและก็ขายเอง ทำเองทุกปี มาขายให้ฉันลูกค้าประจำเพราะรู้ใจฉันแล้วว่าฉันชอบ ผักสลิดก็จะมีแค่ช่วงเดือน สิงหาคม-ตุลาคมน่ะ หากฝนธรรมชาติยังไม่หยุดตกก็จะได้กินเรื่อยๆ
ผักสลิดที่ยายนำมาขายก็ไปเก็บมาจากในป่า อยู่บนเขา ในที่รกบ้าง ตามป่ามันสำปะหลังซึ่งพื้นที่ติดป่าบ้างแหละ ซึ่งต้องมีต้นไม้สูงควบคู่ไปด้วยเพราะสลิดชอบเลื้อยขึ้นที่สูง อย่างเช่นต้นมะขาม ตะขบ มะม่วง ขนุน คือเลื้อยขึ้นได้หมด หรือพุ่มซากไม้ตายสูงๆหน่อยก็สลิดให้เก็บกิน ได้หมดทุกอย่างขอให้มีพื้นที่เลื้อยขึ้นบน
ผักสลิด 1 ปี จะหากินได้ครั้งเดียวคือช่วงเดือน สิงหาคม กันยายน ตุลาคม ฉันเองชอบมากต้องซื้อกินทุกปี ชอบตรงที่เก็บมาสดๆจากป่า ตกเย็นก็มาขายให้ฉันเลย ทั้งรักทั้งหลง5555
ยายเล่าว่าจะออกไปเก็บแต่เช้าตั้งแต่ตี 5 เดียวจะไม่ทันคนอื่นๆเพราะมีคนไปตามเก็บเยอะ ได้เสร็จก็จะกลับมา บ่าย 2 มากบ้างน้อยบ้างก็ต้องกลับบ้านเพราะเหนื่อยแล้ว พอเวลา 4 โมงเย็นก็จะเริ่มเดินขาย ถือว่าเป็นของหายาก เป็นของที่เก็บมาจากป่า ขึ้นเองตามธรรมชาติ เหนื่อยแต่คุ้มค่ากับราคามาก ขายถุง 10 บาท ถือว่าแพงมากน่ะเพราะได้ไม่กี่ฝักเอง
กินกันสดๆเปล่าก็อร่อยมากแต่จะเป็นยางน้ำขาวๆหน่อยแต่ก็กินได้น่ะ เนื้อกรอบ รสชาติหวาน แต่ส่วนใหญ่ฉันจะกินกับน้ำพริก หรือเอาโรยหน้าจานข้าวกะเพรา ผัดผักบ้าง หรืออะไรก็ได้ มันเข้ากันได้หมด อร่อยกับทุกเมนูจริงๆ
ลืมบอกไปว่า ผักที่เห็นต้องเป็นผักอ่อน สีเขียวอ่อน จึงจะได้ความกรอบ รสชาติหวาน ถ้าเป็นฝักแก่เนื้อจะเหนียว กัดไม่เข้า สีฝักเขียวดำเข้ม กินสดๆไม่ได้ ต้องนำไปต้มให้สุกก่อน จึงจะสามารถกัดกินได้ แต่ก็ไม่อร่อยเท่ากินฝักอ่อน
ผักสลิดเองเคยขึ้นตามธรรมชาติของมันเอง โดยบังเอิญที่บ้านของฉัน เลื้อยขึ้นไปบนต้นมะขาม ต้นมะม่วง ปีนั้นฉันดีใจมาก ได้กินฟรีๆโดยไม่ต้องซื้อ ฉันก็งงเหมือนกันว่ามาขึ้นได้ยังไง ขึ้นมาตอนไหน ไม่รู้ตัวเลยจริงๆ ต้นอ่อนเป็นยังไงก็ยังนึกไม่ออกเลย แต่ปีนั้นฉันขี้เกียจไม่ถางหญ้าทิ้งเตียน ปล่อยสวนรก เลยอาจทำให้ต้นสลิดเลื้อยเจริญเติบโตได้ โคนต้นมันอยู่ใต้ต้นมะขามกับมะม่วงจริงๆนะคะ เลื้อยไปเลื้อยมาเป็นพุ่มเต็มต้นมะขามกับมะม่วงเลย ตอนแรกก็คิดว่าเป็นต้นตำลึง เพราะใบคล้ายกันมาก พอออกเป็นฝักจึงรู้ว่าเป็นผักสลิด ปีนั้นได้กินตลอดฤดูฝนเลย เลยไม่ค่อยได้อุดหนุนยายสักเท่าไร
แต่สุดท้ายต้นสลิดก็ตายไปเอง แม้จะลดน้ำไว้ไม่ให้ขาด ก็ไม่สามารถมีชีวิตต่อไปได้ ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นตายช่วงเดือน พฤศจิกายนหรือธันวาคม นี้และ
ตอนที่ต้นสลิดเลื้อยขึ้นต้นมะขาม เป็นพันธุ์มะขามหวานนะคะ แบบตอนกิ่ง เลื้อยขึ้นไปสูงมาก ฉันต้องปีนขึ้นต้นมะขามเพื่อไปเอาฝักสลิดมาให้ได้ ได้แผลจากกิ่งมะขามดีด ตี ร่างกายเต็มไปหมด แต่ก็ต้องเอาไม้ไผ่แห้งไม่ยาวมากนักขึ้นไปตีฝักสลิดที่อยู่ไกลๆมือเก็ยไม่ถึง แต่บางฝักสลิดเลื้อยไปยังปลายกิ่งมะขาม ใช้ไม้ไผ่ตีแล้วก็ยังไม่ถึงฝักสลิด จึงต้องปล่อยทิ้งไว้
ฉันก็ปล่อยทิ้งไว้อยู่อย่างนั้น จนฝักมันเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เขียวเข้มออกไปทางดำๆ ปล่อยทิ้งไว้อยู่อย่างนั้นทั้งๆที่กิ่งของมันเริ่มตายแล้ว ฝักสลิดก็ยังคงอยู่บนต้น ไม่ตกลงดินสักที จนวันหนึ่งช่วงเดือน ธันวา หรือมกราคม นี่แหละ เข้าหน้าหนาวแล้ว อากาศแห้งแล้ง ฝักสลิดแตกออกกระจายเป็นเหมือนสำลีสีขาวๆ กระจายเต็มท้องฟ้า คือสวยมาก แลดูหน้าสนุกสุดๆ ฉันมาทราบภายหลังว่านั้นเป็นการกระจายพันธุ์เมล็ดตามธรรมชาติของสลิด
ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ เป็นเพราะความชอบในผักชนิดนี่มาก อยากให้ผักนี่โด่งดังเป็นที่นิยม อยากให้คนญี่ปุ่นรู้จัก ได้ลองกิน ถ้าคนญี่ปุ่นได้กินอาจจะชอบมากกว่าผักชี ที่กำลังฮิตที่ญี่ปุ่นก็เป็นได้
จริงๆแล้วแล้วดอกสลิดก็กินได้เช่นกัน อร่อยดีด้วย หวานมาก แต่จะกินสดๆไม่ได้ เหม็นเขียวตายเลย ต้องเอาไปต้มให้สุก กินกับน้ำพริกหรือโรยหน้าข้าวก็ได้ แต่ฉันชอบทานแบบ ผัดกับน้ำมันหอยมากกว่า อร่อยกว่าเยอะเลย ใส่เครื่องเทศไทยลงไปผัดด้วยจะอร่อยมาก
Normal name Cowslip creeper
Scientific name Telosma minor
กิ่งมะขามที่เคยเลื้อยขึ้น เห็นฝักเขียว เรียวๆ นั้นไหมค่ะ ฉันถ่ายรูปเก็บเอาไว้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น